با آگاهی به تعریف روانشناسی و جامعهشناسی، حال به بررسی روانشناسی اجتماعی میپردازیم. روانشناسان اجتماعی تلاش میکنند تا درباره اینکه چگونه مردم راجع به یک موضوع فکر میکنند، چه احساسی درباره آن دارند، چگونه با یکدیگر رابطه برقرار میکنند و بر هم تأثیر میگذارند و اینکه چرا آنها اینگونه عمل میکنند، دانش پایهای به دست آورند. بنابراین روانشناسی اجتماعی یک رشتهی علمی است و هدف آن جستجوی فهم ماهیت و علل رفتار فرد و تفکرات او در موقعیتهای اجتماعی است. این رشته به موضوعاتی از قبیل رفتار و افکار مرتبط با کمککردن به دیگران، جذابیت، تعارض، پیشداوری، اعتماد به نفس، فرایندهای گروه و طرد اجتماعی میپردازد:
روانشناسی اجتماعی = جامعهشناسی + روانشناسی
جامعهشناسی در بررسی انگیزهها و گرایشها و خواستهای اجتماعی و آرزوهای گروههای انسانی وارد حوزه روانشناسی میشود و روانشناسی در بررسی تاثیر عوامل اجتماعی در حالات و رفتار و روحیه افراد از یافتهها و تحقیقات جامعهشناسی کمک میگیرد. هر دانشی دارای آماج و اهدافی است که دانشمند برای دستیابی به آن تلاش میکند. آماجهای بنیادین روانشناسی اجتماعی، همچون روانشناسی و جامعهشناسی چنین است: ۱- توصیف ۲-تبیین ۳-پیشبینی ۴-مداخله و کنترل. به کمک توصیف ما به «چیستی» ولی برای پی بردن به «چرایی» به تبیین نیازمندیم. از طرف دیگر ما میخواهیم پیشبینی کنیم که مردم در زمینههای گوناگون چگونه رفتار میکنند یا میاندیشند. در نهایت علم زمانی مؤثر خواهد بود که بتواند در جامعه مداخله کارساز انجام دهد و برای اینکار به دنبال کنترل شرایط و مداخله بهینه است.
برای دریافت رایگان جزوه درسی روانشناسی اجتماعی اینجا کلیک کنید.
از انتشار آن دریغ نفرمایید.
