نوشته‌های جامعه‌شناسی

این روزها شاهد خبرهایی مبنی بر آمار فوتی‌های جاده‌ها هستیم که گویا هدف‌شان اینست که به مردم احتیاط در سفر و یا منع سفر را یادآور شوند. سفر و گردش با خودرو در جامعه‌ای که وضعیت اقتصادی مناسبی ندارد یک فراغت و یک آرزو است که روز به روز هم رو به کاهش است. حتی حدود نیمی از مردم به همین خودرو و سفر خودرویی دسترسی ندارند. عموماً مردم تلاش می‌کنند با صرفه‌جویی‌های سالانه، در ایام عید یک سفر خانوادگی با خودرو داشته باشند. با این خبرها شاید نیت خیر باشد ولی به نظرم ارائه خبرهای آمار فوتی‌های ایام عید مغالطه‌ای آماری است؛ چرا که

اولاً عامل تصادف فقط راننده نیست، جاده‌ها و خودروهای بی‌کیفیت و ضعف نظارت پلیس و عملکرد کادر درمان در اضلاع دیگر این مثلث قرار دارد. از سوی دیگر طبق اعلام آمار رسمی متأسفانه سالانه ۲۰ هزار و روزانه حدود ۵۰ نفر در جاده‌های کشور جان‌شان را از دست می‌دهند و این مختص ایام نوروز نیست؛ در روزهای عید و تابستان تعداد تلفات به نسبت تردد تفاوت زیادی با روزهای دیگر نمی‌کند.

متأسفانه ما بدترین وضعیت را در رتبه‌بندی تصادفات، تلفات و خسارت‌های ناشی از آن داریم و انگار هر ساله جنگی را در جاده‌ها شاهدیم که جان‌های عزیزان ما را می‌گیرد و این یکی از از نمونه‌های توسعه‌نیافتگی همه‌جانبه کشورمان بالاخص اقتصادی باشد. تصادف با خودرو بدیهی است ولی معلولیت و مرگ با خودروی با کیفیت و کادر درمان توانمند کاهش شدیدی می‌یابد.

لطفاً در گزارش وضعیت تصادف‌ها و کشته‌های جاده‌ها یک هشدار به تولیدکنندگان خودرو، پلیس محترم و کادر درمان نیز بدهید و صرفاً مردم عزیز را مقصر جلوه نداده و ناراحت‌شان نکرده و سفر را به کام‌شان تلخ نکنید. رانندگان شاید بیشترین تقصیر را در تصادفات داشته باشند ولی تمام مقصر مرگ‌شان و معلولیت‌شان نیستند.

حمید مسعودی | جامعه‌شناس