نوشته‌های جامعه‌شناسی

استوارت هال نظریه پرداز، روشنفکر و اندیشمند سرشناس جامائیکایی روز دوشنبه (10 فوریه) در سن 82 سالگی در انگلستان درگذشت. هال که در انگلیس به "پدرخوانده چندفرهنگ گرایی" معروف بود طی شش دهه تاثیر عمیقی بر مباحث سیاسی و فرهنگی در بریتانیا گذاشت.

استوارت هال، نظریه پرداز، روشنفکر و اندیشمند سرشناس جامائیکایی روز دوشنبه (10 فوریه) در سن 82 سالگی در انگلستان درگذشت. هال که در انگلیس به "پدرخوانده چندفرهنگ گرایی" معروف بود طی شش دهه تاثیر عمیقی بر مباحث سیاسی و فرهنگی در کشور انگلیس گذاشت.

هال در کنار ریچارد هوگارت، بنیانگذار مرکز مطالعات فرهنگی دانشگاه بیرمنگام، به عنوان یکی از بنیانگذاران رشته مطالعات فرهنگی و یکی از نظریه پردازان پیشرو در این رشته دانشگاهی شناخته می شود. وی طی سال های 1979 تا 1997 استاد جامعه شناسی در دانشگاه آزاد انگلیس بود. اما تاثیر هال محدود به فعالیت های دانشگاهی وی نبود. نوشته های وی در زمینه های مسائل نژادی و همچنین مسائل مرتبط با جنسیت و هویت تاثیری عمیق و ماندگار بر فضای فرهنگی انگلیس و تصمیم سازی های سیاسی دراین کشور به ویژه از دهه 1970 به این سو داشت.

هال در دهه 1980 یکی از نویسندگان ژورنال مارکسیسم تودی بود. او با مقالات انتقادی خود در این ژورنال سیاست های راست گرایانه مارگارت تاچر نخست وزیر وقت انگلیس را به چالش کشید. هال اولین فردی بود که واژه "تاچریسم" را به کار برد. در سایه انتقادات هال و همفکرانش واژه تاچریسم عملا به عنوان نمادی از سیاست های یک دوره تاریخی خاص در انگلیس شهرت یافت.  

اگر چه برخی مفسران سیاسی در انگلیس معتقدند که رهبران حزب کارگر در دهه 1990، مانند نیک کیناک و تونی بلر، تحت تاثیر اندیشه های هال بودند اما خود هال در یکی از آخرین مصاحبه های خود که در ماه فوریه سال 2012 در روزنامه گاردین به چاپ رسید گفت که به طور کلی در مورد آینده سیاست و به طور خاص در مورد آینده حزب کارگر انگلیس بسیار بدبین است؛ "چپ به دردسر افتاده است. چپ ها هیچ ایده [جدیدی] ندارند، آن ها هیچ تحلیل مستقلی از خودشان ارایه نمی کنند، و در نتیجه هیچ چشم اندازی پیش رویشان نیست".

سال های دور از خانه

استوارت هال در سوم فوریه 1932 در کینگستون جامائیکا متولد شد. و در سال 1951 بورس تحصیلی دانشگاه آکسفورد را دریافت کرد و به انگلیس سفر کرد. وی در ابتدا در رشته زبان انگلیسی تحصیل می کرد اما بعدها تحصیل در این رشته را رها کرد. در همین سال ها بود که به همراه ریموند ویلیامز و ای. پی. تامپسون نشریه تاثیرگذار "نیو لفت ریویو" را بنیان گذاشت.

خود هال در آخرین مصاحبه خود با گاردین در مورد ماه های اولیه زندگی خود در انگلیس گفت:"سه ماه اول زندگی من در آکسفورد مرا قانع کرد که این جا [انگلیس] خانه من نیست. من انگلیسی نیستم و هیچ گاه نخواهم بود. زندگی من شکلی از آوارگی نسبی بود. آمدن من به انگلیس شکلی از گریز بود ولی ناکام ماندم".

پاییز سال 2013 میلادی فیلم مستندی در مورد زندگی هال با عنوان "پروژه استوارت هال" در سینماهای انگلیس به نمایش درآمد. جان آکومفرا سازنده این مستند پس از مرگ هال در گفتگو با رسانه های انگلیسی گفت:"استوارت هال یکی از معدود افراد رنگین پوستی بود که ما تصویرش را در تلویزیون می دیدیم که [برخلاف بقیه]  آواز نمی خواند، نمی رقصید یا نمی دوید ... او برای ما نوجوان های سیاه پوستِ کرمِ کتاب یک جور ستاره راک بود، یک جورشمایل پاپ که اهل تفکر بود. همین حضور بسیار نمادین وی در تلویزیون ... از هر نظر، حکایت از ممکن شدنِ غیرممکن ها بود". آکومفرا در زمان اکران فیلم مستندش در سینماهای انگلیس در یادداشتی در مورد فیلم در هفته نامه آبزرور نوشت:" شما متوجه می شوید که چه قدر صدایِ هال در شکل دهی به مباحثات ترقی خواهانه عصر ما در مورد نژاد، جنسیت یا تمایلات جنسی، اساسی بود و این که فرهنگ محافظه کارانه به شکل روزافزونی این اواخر تلاش کرده است که درک باریک بینانه وی از کشور ما [انگلیس] را به حاشیه براند".

هال در سال های اخیر به دلیل مشکلات مرتبط با سلامتی خود کم تر در عرصه عمومی حاضر بود.

به نقل از: انسان شناسی و فرهنگ