نوشته‌های جامعه‌شناسی

یکی از آسیب هایی که متأسفانه در کشور ما خیلی رایج شده، استفاده از قومیت های کشورمون برای ساخت جوک و لطیفه هستش. من خودم ترکم و ناراحت میشم که همه اقوام بالاخص ترک و لر و شمالی و ... مورد تمسخر قرار می گیرن. 

خیلی ها میگن که این مسئله ریشه سیاسی داره!!! و بیشتر از غرب اومده و کار دشمناست!!! من که نمیتونم به راحتی این رو قبول کنم ولی یه چیزی هست و اون اینکه ادامش دیگه دسته خودمونه و ماهاییم که داریم این مسئله رو مدیریت میکنیم حالا ریشش هرجا که میخواد باشه

اما فرهنگ جایگزین این موضوع چی میتونه باشه که از استقبال هم روبرو بشه؟

به نظر من نمیتونیم جلوی خندیدن مردم کشور رو بگیریم و بیشتر باید تلاش کنیم که مردم بخندن. اما نه به واسطه قومیت های محبوب و دوست داشتی کشور. در این نوشتار میخوام چند روش جایگزین برای ساخت جوک و استفاده از اون در تغییر سبک تعریف لطیفه و جوک بیان کنم:

روش اول: یکی از موضوعات جالب داستان (پَ نَ پَ) هست که چند وقتی باب شده و مردم خیلی ازش استفاده میکنن مثل: به دوستم میگم دیروز داشت راز بقا نشون میداد شیره حمله کرد گورخره رو گرفت...با حالت تعجب برگشته میگه:خوب بقیه گور خرا فرار کردن؟ میگم:پ ن پ گوشی هاشونو درآوردن فیلم گرفتن بلوتوث کنن برا بقیه حیوونا! ‏

این کار در حال حاضر استقبال خوبی داره و تو برنامه طنز قند پهلو هم ازش استفاده زیادی شد و میدونم که خیلی ها خندیدن...

روش دوم: روش دیگه که جدیدا باب شده موضوع (مورد داشتیم!) هستش که این هم طرفدارهای خوبی داره مثل: مورد داشتیم طرف یاعلی نگفته ولی عشق رو آغاز کرده ! به همین برکت قسم:)

اگر برید تو فاز این روش خیلی می خندید من که خیلی خوشم اومد از این فرهنگ...

روش سوم: روش دیگه موضوع استفاده از (اعتراف میکنم!) هستش مثل این مورد: بچه بودم نزدیک عید بود بارون میومد از این ماهی فروشا بسات کرده بودن رفتم جلو گفتم آقا یه چی بکش رو ای ماهیا خیس شدن گناه دارن...

این رو هم میشه خیلی بامزه تر ساخت و استفاده کرد. 

روش چهارم: روش دیگه برای ساخت جوک اینه که میان از عبارت (فک و فامیله داریم!) استفاده میکنن. مثلاً: داییم میگه: تا تحریما اثر مستقیم نداشته باشه مشکلی نیست! تصورش اینه که یه روز اوباما تو قطع نامه می نویسه: فروش سنگک خاشخاشی به ممدآقا ممنوع!

خب خیلی زیاد میشه از این مورد فامیل هم استفاده کرد و جک ساخت چرا که موضوعات مرتبطش زیاد میشه...

روش پنجم:اما روش دیگه برای ساخت جوک و لطیفه استفاده از عبارت(فانتزی من اینه!) هستش که شما به راحتی میتونید از آرزوها و سوسول بازی های خودتون یا اشخاص مجازی جوک بسازید مثلاً: یکی از لذت های زندگیم اینه که وقتی تو قطار مترو رو صندلی نشستم الکی بلند شم همین که میخوان بیان جام بشینن مانتومو صاف کنم و بشینم سر جام!

روش ششم: اما روش آخری که به نظر میرسه استفاده از عبارت(دقت کردین!) هستش که با این کار شما میتونید جزئیات زندگی رو بزرگ کنید. مثلاً: دقت کردین هیچکس موقع کار با کامپیوتر دوست نداره کسی کنارش باشه؟؟ حتی خودمون!!

نتیجه اینکه: پس روش های مختلفی هست که جوک بسازیم و سبک جوک سازی و تعریف جوک رو عوض کنیم. خیلی راحت مدعی میشم که کم کم روش خندیدن و خنداندن مردم عوض شده. این موضوع رو از روی فیلم ها هم میشه فهمید. فیلم های قدیمی دیگه الان خیلی خنده دار نیست و شاید فیلم های الان هم قدیما خیلی خنده دار نبود.

مسئله دیگه ضعیف بودن خندیدن در ابتدای آغاز این مدل هاست. همون طور که وقتی (پَ نَ پَ) ابداع شد خیلی خنده دار نبود ولی الان خنده دارتر شده. در ضمن اگر کسی از این ها استفاده کنه و عادت کنه دیگه کمتر به جوک های قومیت ها میخنده...

از دوستان خوبم که وبلاگ نویسن خواهش میکنم این مطلب رو نشر بدن!!!

ممنون