نابرابری در توزیع پیامدهای خطر
زمانی که خطری اکثر مردم جامعه را تهدید میکند، مثلاً اشعه ماورای بنفش، بیماری همهگیر، غذای ناسالم و از این قسم؛ توزیع نابرابر پیامدهای این خطر کمتر مورد توجه قرار میگیرد. شاید برایتان جالب باشد که یکی از مباحث مهم در جامعهشناسی نابرابری، نابرابری در پیامدهای خطراتی است که در جامعه وجود دارد. گروههای دارا بهتر از گروههای ندار از خود در برابر خطرات محافظت میکنند. به عبارت ساده هرکه ثروتمندتر باشد خطر کمتر تهدیدش میکند. ولی این همه ماجرا نیست، دولتها به راحتی در عین پرداخت حقوق ماهیانه، با تعطیلی ادارات، از کارکنان خود محافظت میکنند ولی بخش خصوصی و خرده بازار نمیتواند چنین کاری کند، چرا که پایداریاش به فعالیتش در بازار وابسته است. اولریش بک در کتاب جامعه مخاطرهآمیز این مسئله را با مثالهای دیگری تشریح میکند. به بیان وی جامعه مدرن با انواع خطرات روبرو است که ریشه در توسعه صنعتی و نابودی محیطزیست دارد و این خطرات از جنس خطرات کلاسیک نیست. این خطرات گسترده، جهانی، نامرئی و غیرقابل کنترل هستند و همه گروههای اجتماعی را تحت تأثیر قرار میدهند، اما تأثیرات آنها بر گروههای خاصی بیشتر است. بخش خصوصی نقش کمتری در بروز این خطرات دارد ولی اثر نابرابرتر و بیشتری نسبت به آن میپذیرد. در کنار این افراد، خطرات مدرن تأثیر بیشتر بر طبقات فرودست، ساکنان مناطق کمبرخوردار، کارگران مشاغل سخت و حتی زنان، کودکان و سالمندان دارد. بنابراین بر دولتها است که حمایت خود در برابر خطرات را به صورت برابر بین تمامی شهروندان توزیع کنند و صرفاً به فکر کارکنان خود نباشند.
برای مطالعه یادداشتهای بیشتر کانال تلگرامم را دنبال کنید.