نوشته‌های جامعه‌شناسی

در کنار توجه به کالا یا محصول یکی از گونه‌های جدید جامعه‌شناسی اقتصادی و بازار توجه به عنصر احساسات است. جایی که به نظر می‌رسد کمتر قابل سنجش و ارزیابی اقتصادی باشد. ترس و احساس ترس مبنایی برای گردش مالی در نظام سرمایه‌داری شده و جامعه بخش قابل توجهی از درآمد خود را به کاهش میزان ترس یا کنترل خشونت اختصاص می‌دهد. این پدیده مبنایی است برای اینکه فیلم پاکسازی (۲۰۱۳) بیشتر مورد توجه قرار گیرد. در این فیلم از ابتدا تا انتها با صنعت ترس روبرو هستیم. ترس ابزاری برای انتخاب و تصمیم‌گیری در جامعه می‌شود، می‌ترسیم و مسیر دیگری را جایگزین می‌کنیم. جایی که نظام سرمایه‌داری در راستای کاهش ترس و خشونت جامعه با فروش سیستم‌های تأمین امنیت بعد دیگری از خود را نشان می‌دهد. بازار وحشت، ترس و خشونت شبکه‌ای از ذینفعان اجتماعی را پیرامون خود شکل داده و به نوعی برای خود کارکرد اجتماعی تعریف می‌کند. نابرابری نژادی در حد اعلی نژادپرستی خود را نمایان ساخته و با تحقیر یا حذف افراد ناتوان نمود داروینیسم اجتماعی می‌شود. اگرچه قانون برای کنترل جامعه وجود دارد ولی در یک روز خاص و در قالب صنعت رویداد وحشت، قانون، امداد و نجات خاموش شده و آزادی بروز خشونت خود را نشان می‌دهد. رسانه‌ها و تکنولوژی نیز به شکل‌گیری چنین نظامی کمک می‌کند. اگرچه خانواده تلاش می‌کند تأمین امنیت را به اعضای خانواده آموزش دهد ولی این یک مادر است که تلاش می‌کند نظام اقتصادی و اجتماعی ترس را از بین ببرد. در تحلیل این فیلم می‌توانیم از نظریات مختلف متأخر جامعه‌شناسی همچون زیگمونت باومن (نقش جهانی‌شدن، تغییرات سریع و جامعه سیال در شکل‌گیری ترس)، اولریش بک (جامعه پرمخاطره و خصائل خطر در عصر مدرن) و استانلی کوهن (ساخت اجتماعی ترس توسط رسانه‌ها و نخبگان) استفاده کنیم. این الگو را تا حدودی می‌توانیم در فیلم‌های شما بعدی هستید (2011 You're Next)، غریبه‌ها (2008 The Strangers)، شکار (2020 The Hunt) و آماده یا نه (2019 Ready or Not) دنبال کنیم. پیشنهاد می‌کنم این فیلم را به دور از چشم کودکان و با عینک جامعه‌شناسی ببینید.