نوشته‌های جامعه‌شناسی

شاخص ادراک فساد (CPI) یک شاخص جهانی است که کشورها را بر اساس سطح ادراک‌شده از فساد در بخش عمومی رتبه‌بندی کرده و این کار از سال ۱۹۹۵ توسط سازمان غیردولتی شفافیت بین‌الملل انجام می‌شود. فساد در این شاخص یعنی سوءاستفاده از قدرتِ واگذارشده برای منافع شخصی و ادراک در آن بین ۰ تا ۱۰۰ در نظر گرفته می‌شود. این شاخص اگرچه از منابع مختلف نظرسنجی‌های معتبر همچون بانک جهانی، اکونومیست، مجمع‌جهانی اقتصاد استفاده کرده و داده‌ها را پس از استانداردسازی به شاخص تبدیل می‌کند؛ ولی محدودیت‌هایی همچون سنجش ادراک فساد و نه خود فساد در بخش عمومی و نه خصوصی داشته و در روندهای بلندمدت مناسب است.

بررسی روندهای بلندمدت نشان می‌دهد که اکثر کشورهایی که وضعیت پاکی در ادراک فساد دارند دارای رشد اقتصادی مناسب، جذب سرمایه‌گذاری خارجی، برابری درآمدی بالا، سیستم قضایی مستقل و شاخص‌های توسعه پایدار مناسب دارند. نکته مهم دیگر اینکه در گزارش سال ۲۰۲۴، فقط ۲۸ کشور از ۱۸۰ کشور بهبودی داشته و ۳۴ کشور پس‌رفت داشته‌اند. این بررسی در سال ۲۰۲۴ نشان می‌دهد که دانمارک، فنلاند، سنگاپور، نیوزیلند و لوکزامبورگ پاک‌ترین کشورها و یمن، سوریه، ونزوئلا، سومالی و سودان جنوبی ناپاک‌ترین کشورها هستند. ایران نیز در رتبه‌بندی امسال با دو پله سقوط و با ۲۳ امتیاز از ۱۰۰، در کنار دو کشور کنگو و بنگلادش حائز رتبه ۱۵۱ شده است و وضعیت مناسبی ندارد. خب این نگاه اولیه به آمار است و دوست دارم چند مورد دیگر را هم به آن اضافه کنم. یک نکته اینکه ایران در حدود ۲۰ سال حضور در این ارزیابی از امتیاز حدود ۳ از صد شروع کرده و حدود ده سال همین روند را داشته و به ناگاه در سال ۲۰۱۲ به امتیاز حدود ۲۸ رسیده و تاکنون در همین بازه باقیمانده و اکنون امتیازش ۲۳ از صد است، اگر پاکی را صد در نظر بگیرید و ناپاکی را صفر، درک بهتری از این اعداد خواهید داشت. همچنین رتبه ایران در ابتدا (بیست سال پیش) ۷۸ بوده ولی به شدت نزول کرده و اکنون به ۱۵۱ رسیده است یعنی حدود دو برابر سقوط رتبه اتفاق افتاده است.

همچنین نکته بسیار جالب‌تر اینکه نسبت به سال گذشته از کشورهای منطقه بحرین، عمان، عربستان سعودی و عراق رشد چشم‌گیری داشته و به سمت کشورهای پاک حرکت کرده‌اند؛ که علت آن را می‌توان در کاهش وابستگی به نفت، شفافیت مالی، مبارزه با فساد، تقویت نهادهای نظارتی، متنوع‌سازی اقتصادی، الزام به جذب سرمایه‌گذاری‌های خارجی، پایبندی به اصول سازمان‌های مالی جهانی همچون FATF و تأثیرپذیری از آنها، تغییرات سیاسی و توسعه اجتماعی و نظارت مدنی دانست. شاید بتوان انتقادهایی به شاخص ادراک فساد مالی وارد کرد ولی همبستگی بالای این شاخص با شاخص‌های اقتصادی، توسعه و رفاه ملاک مناسبی برای قضاوت بین‌المللی و بهبود شرایط اقتصادی کشورها است.

قتل امیرمحمد خالقی اتفاقی تلخ و دردناک است ولی وقتی داستان تلاش‌های این جوان نخبه برای رسیدن به آرزوهایش را می‌فهمیم، دردناک‌تر نیز می‌شود. جوانی که با هزاران امید و آرزو تلاش کرد و در روستا، شهر، استان و منطقه‌ای کم‌برخوردار تحصیل کرد و عازم شهر تهران، شهر به اصطلاح فرصت‌های بزرگ شد. ولی او نیز متوجه شد که تهران و دانشگاه تهران فقط شهر و دانشگاه فرصت‌ها نیست، شهر خشونت، شهر بزهکاری و شهر زورگیران نیز هست. شهری است با روزانه ده‌ها زورگیری که در آن زورگیران توجهی به استعدادها و ظرفیت‌های جوانان نمی‌کنند و تحقیرشان می‌کنند و قلب‌شان را می‌درند. احساس محرومیت نسبی در شهرهای مرزی شرق و جنوب شرق کشور، راهی جز تحصیل برای تحرک اجتماعی باقی نگذاشته است. اگر جامعه تحصیل و مدرک را بی‌ارزش می‌پندارد،‌ همچنان دانش‌آموزانی هستند که برای گریز از محدودیت‌ها و کمبودها به آن متوسل می‌شوند که اگر چنین نکنند فرصت اشتغال، صنعت، فناوری، بازارهای آزاد منطقه‌ای و فرصت اقتصادی پایداری برای‌شان فراهم نیست. استان خراسان جنوبی اگرچه در شاخص‌های اقتصادی وضعیت خوبی ندارد ولی در شاخص‌های فرهنگی جزو استان‌های اول کشور است و این خود شاهدی بر اهمیت تحصیل در این خطه است. فوت این دانشجوی عزیز درمیانی، بهانه‌ای شد که یک ایران دوباره با زندگی هزاران دانش‌آموزی که در مناطق محروم، فقیر و کم‌برخوردار تحصیل می‌کنند و هزاران امید و آرزو دارند، آگاه شده و دل و جان‌شان به درد آید. اگر تنها راه نجات و پیشرفت برای کسی تحصیل است و برای آن نیاز به امکانات و تجهیزاتی همچون لپ‌تاپ دارد، بی‌شک از جانش عزیزتر می‌شود و حاضر است جانش را بدهد ولی وسیله پیشرفتش را نه. برای سفر از درمیان به تهران قطاری در کار نیست، هواپیمایی مناسب شرایط اقتصادی مردم نیست، لذا حدود ۱۵ ساعت باید با اتوبوس سفر کنید، خطرات جاده را به جان بخرید و امیدوار باشید که شاید مدرک تحصیلی مرکزنشینان شما را متعالی کرده و از فقر نجات‌تان دهد. هستند دختران و پسران بااستعدادی که به دلیل همین محدودیت‌ها قید تهران را می‌زنند و یا ادامه تحصیل نمی‌دهند یا به همان دانشگاه‌های استان خود اکتفا می‌کنند. بی‌شک جان امیرمحمد خالقی دوباره باز نمی‌گردد، ولی یادش بهانه‌ای می‌شود برای اینکه بیشتر از دانش‌آموزان این مناطق حمایت کنیم، کمک کنیم تا از فقر قابلیتی خارج شده و استعدادهای‌شان را شکوفا کنند. این مناطق برای فعالیت‌های خیرخواهانه معیشتی، بی‌برنامه، تحقیرآمیز و گذرا نیست، شرق کشور بایستی توسعه یابد، اقتصادش تقویت شود صنایع بزرگ را راه بیاندازد تا جوانانش حاصل تلاش‌های خود را ببینند. رسیدگی به موضوع این قتل و جلوگیری از تکرار آن بدیهی است ولی وزارت علوم، آموزش و پرورش، موسسات آموزشی و البته خیرین بزرگوار میهن‌مان برای زنده نگهداشتن یاد و خاطره و تلاش‌های امیرمحمد عزیز، همت کرده و بورسیه یا بنیادی به نام وی راه‌اندازی کنند و حدالامکان با حمایت از دانش‌آموزان مستعد اجازه ندهند امیدهای این دانشجوی نخبه خاموش شود.

شاید کسانی که کتاب‌های نظریات جامعه‌شناسی همچون کتاب ریتزر را مطالعه کرده باشند اسم این جامعه‌شناس فقید به گوششان خورده باشد و کسانی که با فعالیت‌های انجمن بین‌المللی جامعه‌شناسی آشنا هستند بیشتر به فعالیت‌ها و تولیدات وی شناخت دارند. بوراوی جامعه‌شناس بریتانیایی، فرزند والدینی روسی اوکراینی بود که گویا به انگلستان مهاجرت کرده و هردو دکتری شیمی داشتند. بوراوی کارشناسی خود را در رشته ریاضی و ارشدش را در کشور زامبیا و دکتری خود را نیز در جامعه‌شناسی گرفت.

رساله دکتری وی به کتابی مشهور با عنوان تولید رضایت: تغییرات در فرآیند کار تحت سرمایه‌داری انحصاری تبدیل شد که یک مطالعه قوم‌نگارانه درباره کارگران صنعتی شیکاگو بود. او در این کتاب استدلال می‌کند که کارگران ناخواسته با پذیرش دیدگاه مدیریتی رقابت‌محور در استثمار خود مشارکت می‌کنند. یکی دیگر از ایده‌های جالب خود را توسعه بینش کف بازار به فضای علمی جامعه‌شناسی مطرح نمود و به بازسازی این علم از پایین باور داشت. در همین راستا روش تحقیق وی قوم‌نگاری و مشاهده‌گری بوده و تلاش‌های بسیاری در عمومی‌سازی جامعه‌شناسی نمود. به همین منظور سال‌ها رئیس انجمن جامعه‌شناسی شد و همچنین در یک سخنرانی جامعه‌شناسی را به چهار دسته عمومی، سیاست‌گذارانه، حرفه‌ای و انتقادی تقسیم کرد و معتقد بود که جامعه‌شناسان باید با عموم مردم تعامل داشته باشند و دانش خود را در خدمت بهبود جامعه قرار دهند. یکی از کارهای ارزشمند وی همکاری در انتشار مجله گفتگوهای جهانی است که به زبان فارسی نیز منتشر می‌شود؛ در این مجله آخرین مباحث جامعه‌شناسی جهان انتشار می‌یابد که مطالعه آن به هر جامعه‌شناسی توصیه می‌شود. او در سخنرانی خود در سال ۲۰۲۲ هنگام دریافت دکتری افتخاری از دانشگاه ژوهانسبورگ اظهار داشت که آفریقای جنوبی چشمان او را به روی مسائل نژادپرستی و مبارزات اجتماعی گشوده است.
وی جنگ غزه را جنایت وحشیانه دانست و بیان کرد که جامعه‌شناسی نیز باید در این زمینه نقش ایفا کند. او در سایت «جامعه‌شناسان برای فلسطین» نوشت:
«جامعه‌شناسان نمی‌توانند ادعای بی‌طرفی مطلق کنند. جامعه‌شناسی علمی اخلاقی است که بر پایه اصولی مانند برابری و آزادی شکل گرفته است. مارکس بر عدالت اجتماعی، دورکیم بر همبستگی، وبر بر دموکراسی، و دوبوا بر عدالت نژادی تأکید داشتند. ازاین‌رو، جامعه‌شناسی باید نسبت به رنج بشری حساس باشد. جامعه‌شناسی به ما می‌آموزد که آتش‌بس فوری و دائمی، اگرچه به‌تنهایی کافی نیست، اما قطعاً ضروری است؛ نه فقط برای محافظت از جان فلسطینی‌ها، بلکه برای نجات اسرائیل، و نه فقط برای اسرائیل، بلکه برای یهودیان در سراسر جهان که به دلیل خشونت‌های وحشیانه‌ای که به نام آن‌ها انجام می‌شود، با یهودستیزی فزاینده‌ای مواجه هستند. خودبزرگ‌بینی استعمارگرانه را می‌توان یا با تخریب متقابل یا با مداخله خارجی متوقف کرد.»
بوراوی چند روز پیش یعنی در شب سوم فوریه ۲۰۲۵ در سن ۷۷ سالگی در یک حادثه تلخ رانندگی هنگام پیاده‌روی و عبور از خط عابر پیاده در اوکلند درگذشت و راننده نیز پا به فرار گذاشت. در زمان یادبود وی بسیاری متوجه صندوق بورسیه‌ای شدند که بوراوی برای حمایت از دانشجویان راه‌اندازی کرده بود. بوراوی به عنوان یک جامعه‌شناس متعهد و پیشرو، تأثیر عمیقی بر رشته جامعه‌شناسی و مباحث مربوط به عدالت اجتماعی و کارگری گذاشت.

منتشرشده در وبسایت انجمن جامعه‌شناسی ایران

یوران آرنه جامعه‌شناس سوئدی در کتابی با همین عنوان تلاش می‌کند دیدن جامعه را مهم جلوه دهد. اگر جامعه‌شناسی می‌خوانید و یا به این علم علاقه‌مند هستید، پیشنهاد می‌کنم این کتاب را بخوانید. کتاب در پنج فصل به بررسی مهم‌ترین مبانی جامعه‌شناسی با نگاه به کشور سوئد نگاشته شده است.

فصل اول؛ جامعه در میان مردم است. به نظر وی جامعه‌شناسی با این پدیده سروکار دارد که مردم درباره دیگران چه فکری می‌کنند و چگونه بر اساس انتظار دیگران خودشان دست به عمل می‌زنند. جامعه در میان مردم است و جامعه‌شناسان در وطن خود سفر می‌کنند؛ آنچه ما می‌بینیم نوک کوه یخی است که از آب بیرون زده است و چون تغییرات آن تدریجی است و ما به عنوان جامعه‌شناسان در آن زندگی می‌کنیم، دیدنش دشوار می‌شود. جامعه‌شناسا نباید تغییرات سریع که رسانه بر آن تأکید می‌کند را جدی بگیرد، چرا که این پیام‌ها، دیدن جامعه را غیرممکن می‌کند. جامعه هم مانعی برای دیدن و هم عامل و هدفی برای دیدن است. علم جامعه‌شناسی انتقادی است چرا که در برابر جریان باد قرار می‌گیرد نه در راستای آن. جامعه با یک منطق شکل نگرفته و هدایت نمی‌شود و جامعه‌شناسی به ما وجود تنوع و چندگانگی در جامعه را یاد می‌دهد.
فصل دوم؛ تحقیق درباره چیزی که همه می‌دانند. جامعه‌شناس سخنگوی دریافت‌ها و علایق جامعه است. اگرچه علم به درون ناشناخته‌ها می‌رود ولی جامعه‌شناسی اینطور نیست؛ پس جامعه‌شناسی درباره چیزی تحقیق می‌کند که گویا همه می‌دانند و به نظر می‌رسد مانند سایر علوم پیچیدگی ندارد. جامعه‌شناسان بخشی از چیزی هستند که درباره آن تحقیق می‌کنند. ارزش‌های جامعه‌شناس تا حدودی در آنچه تحقیق می‌کند دخیل می‌شود. بودجه و منبع اطلاعات دو بخشی است که تعامل جامعه‌شناس و قدرت را مشخص می‌کند. در جامعه‌شناسی آزمایش‌کردن تقریباً غیرممکن است و لذا روش‌هایی همچون پیمایش و مصاحبه و مشاهده جایگزین آن می‌شود که انتخاب بین آنها به سوال و علاقه محقق بستگی دارد ولی یادمان باشد که پژوهش جامعه‌شناختی فرایندی جمعی است.
فصل سوم؛ چرا این‌همه نظریه جامعه‌شناسی هست؟ نظریه‌های جامعه‌شناسی زیادی برای شناخت بهتر، دقیق‌تر و چندجانبه جامعه خلق شده است و بدون نظریه‌ها نمی‌توانیم جامعه را ببینیم. خوانش نظریات کلاسیک همیشه لازم و ضروری است ولی در واقع هدف جامعه‌شناسی صرفاً بسط نظری نیست. سه حوزه کلیدی جامعه‌شناسی را آرنه در تعامل فرد و جامعه، نابرابری اجتماعی و تغییرات اجتماعی می‌داند. جامعه در یک نگاه جمع تک‌تک افراد و در نگاه دیگر ساختاری از نقش‌ها و روابط است که این ساختار می‌تواند مبتنی بر توافق یا تضاد باشد. نظریات جامعه‌شناسی را بایستی به گونه‌ای انتقادی دور هم جمع کنیم و از حالت موزائیکی خارج کنیم.
فصل چهارم: چشم‌اندازهای جامعه‌شناسی سوئد. در این فصل به زیبایی تاریخچه جامعه‌شناسی سوئد را در سه دوره‌ی هماهنگی انسان با جامعه، هماهنگی جامعه با انسان و هماهنگی انسان‌ها با خود شرح می‌دهد. سپس این تحلیل را در حوزه‌های جنسیت، دولت رفاه، خانواده و مهاجرت برجسته می‌کند. در تاریخ جامعه‌شناسی سوئد نیاز به تدریس این رشته این بود که آن را روشی علمی برای مطالعه زندگی اجتماعی در راستای اصلاح مناسبات انسانی می‌دانستند. در سوئد همچون بسیاری از کشورها، دولت در دوره‌ای از جامعه‌شناسان دور شد. روزی از والتر کورپی، جامعه‌شناس سوئدی علت این دوری پرسیده شد و وی در پاسخ کوتاهی گفت: آنان (دولت) نمی‌خواهند چیز زیادی بدانند.
فصل پنجم: جامعه‌شناسی در جامعه. در نهایت در فصل آخر به این می‌پردازد که گویا نتایج تحقیقات جامعه‌شناسی بدیهی است و یافته‌های گذشته به مرور ارزش خود را از دست می‌دهد. گویا افراد غیرجامعه‌شناس زیادی هستند که کار جامعه‌شناسی انجام می‌دهند. دانش جامعه‌شناسی خود را اثبات یا نفی می‌کند و این علم در ارتباط با دولت و سیاست کنش‌های جالبی از خود نشان می‌دهد. مثلاً سیاست‌مداران زیرسوال‌بردن‌های جامعه‌شناسی را خطرناک می‌دانند. ارتباط خوبی با وسایل ارتباط جمعی دارد و به نقل از بوردیو رسانه را عامل تحریف یافته‌های جامعه‌شناسی می‌داند. در نهایت اینکه به نظر آرنه جامعه‌شناسی، علمی جمعی است، علم دیدن، آنهم دیدن انتقادی است نه علم بایدی، هنجاری و اصلاح‌کننده.

📌 منبع: آرنه، یوران (۱۴۰۱). جامعه را ببینیم، مقدمه‌ای بر مفاهیم، نظریه‌ها و روش‌های جامعه‌شناسی، تهران: نشر افکار جدید.

برای مطالعه یادداشت‌های بیشتر، کانال تلگرامم را دنبال کنید.

t.me/hmdsociology

باور عمومی این است که پزشکان از وضعیت اقتصادی و طبقه اجتماعی برتری در جامعه برخوردارند، پس با داشتن شرایط مناسب زندگی چرا باید دست به خودکشی بزنند؟ پاسخ به این سوال با عینک روان‌شناسی شاید ساده باشد ولی با عینک جامعه‌شناسی کمی دشوار خواهد بود.

می‌توانیم طبق تحقیقات صورت گرفته چند گزاره جامعه‌شناسی ساده درباره حرفه پزشکی و چرایی بروز خودکشی در این حوزه بزنیم:

پزشکان ساعات کار طولانی، خسته‌کننده، نامتناسب با شرایط عادی زندگی و البته تؤام با چالش‌های عاطفی دارند.

پزشکان هرروزه با درخواست‌های سخت، مداوم و کنترل‌ناپذیر از سوی بیمارستان‌ها و بیماران روبرو هستند.

شغل پزشکی نیاز به دقت بالایی در مواجه با جان انسان‌ها داشته و لذا مسئولیت‌پذیری آن بالاست و اشتباه در آن منجر به احساس بی‌کفایتی و شرمندگی شدیدی می‌کند.

پزشکان از نظر هوش و توان فردی در مرتبه بالایی قرار داشته،‌ تلاش می‌کنند مشکلات‌شان را خود حل کرده و بنابراین کمتر به سراغ مشاوران و حتی دیگر همکاران می‌روند. در همین رابطه فرهنگ پزشکی می‌گوید که آنها باید به دیگران کمک کنند نه اینکه در معرض کمک قرار بگیرند، پس احتمالاً کمتر از دیگران کمک می‌خواهند.

همچنین جامعه نیز نمی‌تواند از تکنیک‌های عادی مقابله با خودکشی به کمک کادر پزشکی بیاید.

آنها نوع مقابله و مشاوره خاصی را می‌طلبند. آنها در فضایی فعالیت می‌کنند که هر روز با مرگ برخورد داشته و پذیرش مرگ برای‌شان ساده‌تر می‌شود.

هوش بالا، تلاش مداوم و سختی‌های تحصیل، پذیرش در دانشگاه، طرح‌ها و آموزش‌های طاقت‌فرسا ولی ضعف در استفاده بهینه از ظرفیت آنها تأثیر منفی بر زندگی کاری‌‌شان می‌گذارد.

نظارت شدید و تصمیم‌گیری یکجانبه والدین در گذشته از استقلال این گروه از افراد کاسته و علایق آنها را در مسیر دیگری قرار داده است.

عکس باور عموم، همه کادر پزشکی از وضعیت اقتصادی مناسبی برخوردار نبوده و بیکاری، کیفیت پایین کار و درآمد کم در بین تعدادی از پزشکان مشهود است.

در نهایت اینکه آنها دسترسی بالایی به داروهای کشنده و امکان تهیه آزادانه آن دارند.

این گزاره‌ها و داده‌های عمیق‌تر نشان از وضعیت پرچالش حرفه پزشکی دارد. از سوی دیگر چون نابرابری درآمدی در بین کادر پزشکی و پرستاری وجود دارد و این گزاره‌ها در ارتباط با پرستاران نیز صادق است،‌ بنابراین پرستاران بیش از پزشکان در معرض خودکشی هستند. ضرورت دارد نظام پزشکی و درمانی به سادگی از کنار این چالش عبور نکرده و در راستای ارتقای کیفیت زندگی کاری کادر پزشکی تلاش کند تا به سمت حل مسئله حرکت کنیم. شما هم اگر نظری دارید، ممنون می‌شوم با من در میان بگذارید.

اشتغال‌پذیری دانش‌آموختگان بالاخص در رشته‌های علوم انسانی، یکی از مسائل مهم حوزۀ آموزش است و با توجه به حجم بالای پذیرش در دانشگاه‌ها بررسی این مسئله اهمیت بسزایی دارد؛ در پژوهشی با کمک همکاران خود وضعیت ادامۀ تحصیل و اشتغال‌پذیری دانش‌آموختگان زن رشتۀ علوم سیاسی دانشگاه فردوسی مشهد مورد بررسی قرار گرفت. اگرچه بخش اعظم زحمت‌های انجام پژوهش و نگارش مقاله بر عهده سرکار خانم دکتر ذوالفقاریان بوده است. روش پژوهش به دو صورت تحلیل ثانویۀ اطلاعات موجود و پیمایش تلفنی و تماس با کلیه فارغ‌التحصیلان این رشته بوده است. اهداف پژوهش براساس اطلاعات موجود در سامانۀ آموزشی و مصاحبۀ تلفنی با دانشجویان است. ابزار پژوهش پرسشنامه‌ای محقق‌ساخته است که شاخص‌های مختلف اشتغال‌پذیری را پوشش می‌دهد و پس از اعتباریابی اجرا شده است. یافته‌ها در سامانۀ اطلاعات فارغ‌التحصیلان نشان می‌دهد 53 درصد فارغ‌التحصیلان این رشته در مقطع کارشناسی هستند که 53 درصد آن‌ها را زنان تشکیل می‌دهند. 51 درصد سه نفر برتر در ورودی‌های این رشته زنان بوده‌اند. میزان فارغ‌التحصیلی در این رشته در بین تمام دانشجویان، 80 درصد در هر ورودی و بیشترین ترک تحصیل در سال 1388 با 36 درصد بوده است. یافته‌های مصاحبه‌های تلفنی نیز نشان می‌دهد 51 درصد افراد مورد مطالعه در حال حاضر شاغل هستند. آن‌ها بیشتر در بخش دولتی، به‌صورت قراردادی و تمام‌وقت مشغول به‌کارند. مهم‌ترین انگیزه برای اشتغال برخورداری از استقلال مالی، دلیل عدم اشتغال کمبود فرصت‌های شغلی، دلیل ادامۀ تحصیل علاقه به رشته و دلیل عدم ادامۀ تحصیل کم‌تأثیربودن رشته عنوان شده است. این پژوهش نشان می‌دهد مهم‌ترین عوامل مؤثر در اشتغال دانش‌آموختگان، گرایش به زندگی در شهر مشهد و عضویت در تشکل‌های دانشجویی و تشکل‌های خارج دانشگاه است که زمینۀ مناسبی برای کسب مهارت دانشجویان ایجاد کرده است؛ بنابراین توسعۀ مهارت‌های شغلی در دانشگاه‌ها، برقرار ارتباط دانشگاه با جامعه و همچنین پیگیری وضعیت شغلی پس از دانش‌آموختگی می‌تواند زمینۀ اشتغال دانشجویان را افزایش دهد. برای مطالعه بیشتر این مقاله می‌توانید از سایت فصلنامه مطالعات و تحقیقات اجتماعی ایران اقدام کنید.

منبع: مسعودی، حمید؛ سینائی، وحید؛ ذوالفقاریان، فاطمه. (۱۴۰۳). تبیین اجتماعی، ساختاری و فردی اشتغال‌پذیری زنان در علوم سیاسی. مطالعات و تحقیقات اجتماعی در ایران، ۱۳ (۱): ۱۴۴-۱۲۷.

https://jisr.ut.ac.ir/article_96622.html

▪️ ایردراپ چیست و چرا ارزشمند است؟

به طور ساده ایردراپ یعنی توزیع رایگان ارز دیجیتال در بین کاربران. این کار باعث می‌شود مردم بیشتری درباره یک پروژه آگاه شده و به مشارکت بیشتر (خرید و فروش) و اعتباربخشی به ارزش یک توکن یا ارز ترغیب شوند. در دو نوع عمومی و خصوصی هستند. آنچه الان در جامعه ما رایج شده است بیشتر حالت عمومی دارد. این پروژه‌ها ترکیبی از بازی و کسب درآمد است، آنچه سال‌ها قبل مطرح شده بود. بازی‌ها دیگر نمی‌توانند فقط سرگرمی باشند، موبایل دیگر نمی‌تواند سرگرمی باشد، شبکه‌های اجتماعی هم دیگر نمی‌توانند فقط برای اطلاع‌یابی و ارتباط باشند. کسب درآمد هرچند اندک می‌تواند محرک مناسبی برای گرایش بیشتر کاربران به شبکه‌های اجتماعی، موبایل و بازی باشد. مدیران پروژه با توزیع رایگان توکن، می‌توانند برندسازی کنند، آگاهی‌بخشی کنند، سرمایه اجتماعی خود را ارتقا دهند، از کاربران خود بازخورد بگیرند، سرمایه‌گذاران مطرح را جذب کنند. این موارد را در اغلب ایردراپ‌های فعلی می‌بینید.

▪️ من چه کنم؟

می‌توانید این ماجرا را نادیده بگیرید ولی به نظرم با مشارکت موقتی و شاید پایدار در این ایردراپ‌ها ضمن آگاهی از شیوه‌های جدید کسب درآمد، از اوقات فراغت خود استفاده بهینه کنید. البته ترکیب پول و بازی ما را بیشتر معتاد می‌کند. منتظر باشید تا ببینید انتهای آن چه می‌شود، مادامی که اطلاعات هویتی، رمز و ... در اختیار کسی قرار نداده‌اید نگران نباشید. گریز از شبکه‌های اجتماعی و فناوری ما را از جریان جامعه دور می‌کند.

▪️ چگونه کسب درآمد کنم؟

ایردراپ از یک تاریخ خاص تا تاریخ خاصی شروع به توزیع توکن می‌کند، کاربر بازی می‌کند و سکه جمع می‌کند. دوستان خود را دعوت می‌کند، در کانال‌های ایردراپ عضو شده و سکه بیشتری جمع می‌کند. می‌تواند با تب‌کردن (کلیک) به صورت آنلاین و یا با ماین‌کردن (استخراج) به صورت آفلاین و در برخی بازی‌های ساده سکه جمع کند. پس از پایان پروژه، استخراج به پایان رسیده و توکن‌ها توسط مدیر پروژه و سرمایه‌گذاران ارزش‌گذاری ارزی می‌شود. هرچه تعداد کاربران بیشتر شود اگرچه برند ایردراپ اهمیت می‌یابد ولی ارزش هر توکن کاهش می‌یابد. پس از ارزش‌گذاری کاربران می‌توانند سکه‌های بازی را به پول تبدیل کرده و از روش‌های مختلف آن را وارد کیف پول کرده و برداشت کنند. حتی برخی از کاربران با بررسی بیشتر ممکن است سکه‌های بازی را پیش‌خرید کرده و یا بعد از ارزش‌گذاری آن را بخرند. ممکن هم هست پروژه شکست خورده و سهم کمی دست ما را بگیرد.

▪️ در نهایت ...

به دلیل تحریم کشور، وجود افراد کلاهبردار و نابلدی کاربران ممکن است سکه‌ها، ارز و پول از بین برود ولی دوستان به نظرم از نوآوری فرار نکنید و مشارکت کنید. بازی کنید و مقدار وقت برای آن بگذارید. برای بسیاری از کشورها این کار سود اقتصادی ندارد ولی به دلیل پایین‌بودن ارزش پول کشور نسبت به ارزهای جهانی، بیکاری جوانان، کنجکاوی و کسب اعتماد نوجوانان، تب آن در کشور داغ است. اگر این نوشته برای آگاهی شما کمک کرد لطفا آن را برای دوستان خود بفرستید و برای حمایت ایردراپ‌های زیر را فعال کنید، اگر خطا داد چند بار دیگر امتحان کنید. البته برخی با پراکسی و برخی با فیلترشکن باز می‌شود. عضویت در چند ایردراپ طبیعتا درآمد افراد را افزایش می‌یابد.